Pływak

Hej!
Nie wiem nawet kiedy minęły te cztery lata .  Za dobry tydzień Jaś kończy 4 lata, Franek pół roczku.
Gdyby nie dzieci nie zauważyła bym nawet jak ten czas ucieka. A tak mimo,że nieuchronnie ucieka to jednak daje nam coś wspaniałego.
Ja często  narzekam, ale jednak w chwilach refleksji stwierdzam,że dzieci to najlepsze co nam wyszło z M.  Może i  dostaję w kość nie raz, nie raz krzyknę, dam czasami klapsa w tyłek. Ale jednak warto. Warto patrzeć jak dzieci rosną,rozwijają się, odejdą niedługo z domu [oby :-) ].
Ale skąd te moje refleksje. Otóż wczoraj Jaś odbył pierwszą w swoim życiu lekcję pływania. Szło mu bardzo dobrze. A ja mało co nie poryczalam się siedząc na tej ławeczce. Jestem szczęśliwa,gdy moje dziecko jest szczęśliwe.
Pani  instruktorka powiedziała,że super,że Jasiu troszke się jeszcze boi w niektórych momentach,ale że to kwestia strachu. Musi oswoić się z wodą. Chodzimy z nim na basen od kiedy skończył roczek,a może nawet szybciej. Dokładnie nie pamiętam i szkoda,że tutaj tego nie zanotowałam.  Więc notuje jego pierwszą naukę. Zapisałam go na naukę nie dlatego,aby był jakimś wybitnym sportowcem( chociaż to tylko od niego zależy) ale głównie po to aby nauczył się pływać i dzięki temu ukształtował silny charakter. Wierzę, że każda dyscyplina sportu uczy wytrwałości, walki, dążenia do celu. A to w dzisiejszych czasach bardzo się przydaje. No i poza tym zawsze będzie mógł iść rozładować negatywne emocje w sporcie.

Oby moje założenia choć w połowie się spełniły. Jak Franek urośnie też będzie chodził na basen. A póki co czekam do lata żeby go zabrać jak już będzie umiał siedzieć. Mamy taki pływak dla  siedzących maluchów. I też będziemy oswajać go z wodą.