Supergirl

Hej! Długo mnie nie było. Dziś pada, a wręcz leje cały dzień i stąd mam chwilkę żeby napisać. W sumie to nie mam,bo mogłabym w tym czasie posprzątać łazienkę, poukładać wszystkie ubranka na strychu, poszukać kartonów z ubraniami dla Franka itp itd. Ale nie mam siły. Dziś czuję się bardzo bezsilna. Wkurzyłam się, bo kolejny majster,który miał robić mi remont odmówił mi. I to rychło w czas. Powinnam się cieszyć w ogóle że dał znać teraz. Czekałam na niego miesiąc no ale ileż można? W końcu napisalam, żeby się określił, to napisał,że nie da rady. To pytam się po cholerę zwodzil mnie przez miesiąc? Ten pierwszy podobnie zrobił. Odwlekal, odwlekal i po miesiącu napisał, że jednak nie da rady,bo trafiła mu się budowa domu. Ja tu dostaję już kurwicy. Jestem wściekła, bo powinnam teraz już układać ubranka dla Maleństwa a nie szukać ekipy remontowej. I ciekawe czy w ogóle kogoś znajdę. Ale zadzwoniłam do tego pierwszego majstra czy zna kogoś kto akurat nie ma roboty i powiedział, że postara się pomóc. Chociaż tyle. To brat mojej koleżanki z liceum, więc jeszcze pozostaje iskierka nadziei, że może uda się. Jak to mówią - nadzieja umiera ostatnia. A jeśli nie to będę musiała jakoś sobie poradzić. Tylko nie wiem gdzie wstawić łóżko dla Jasia żeby Franek mógł przejąć łóżeczko po bracie. Mam każdy kawałek pokoju już zagospodarowane i nie wyobrażam sobie gdzie mogłabym to postawić. Na M jestem mega wściekła, bo to jego wina,bo ciągle mi mówił, że będzie sam remontowal. W innym wypadku już w styczniu szukalabym ekipy i miała bym już po remoncie. Na dodatek z naszych wakacji też chyba nici. M nie wykazuje jakiegoś większego zainteresowania tym tematem. Ciągle mówi,że nie dostanie wolnego i tyle. Chciałam podpytać jak w tym temacie u jego szefowej i ona powiedziała mi,że ona myślała, że M.pojedzie dopiero jak Franio się urodzi.Także jeszcze lepiej. Ja już nie mam siły. Znikąd pomocy. Jestem już wykończona. Zazdroszczę tym dziewczynom,które mają wsparcie w rodzicach czy rodzinie.To jednak ważne jak ma się kogoś komu można się wyżalić. Mi nie pozostaje nic innego jak tylko zacisnąć zęby i iść dalej pod wiatr. Bo super dziewczyny nigdy nie płaczą. Tak teraz myślę, że sama sobie jestem winna. Nauczyłam się radzić sobie ze wszystkim sama. Często też rozwiązywalam problemy M.i teraz niestety on mysli, że sobie radzę. Nie pozostaje mi nic innego. Zaciskam zęby i idę dalej. Nie mam wyjścia.